Fátækt er
birtingarmynd kerfis sem ýtir undir misskiptingu.
Rangt var sagt að grein Katrínar Jakobsdóttur hafi verið fjarlægð af síðu VG. Svo er ekki, en slóðinni að greininni hefur verið breytt, svo hún finnst ekki á sama hátt og áður. Beðist er velvirðingar á mistökunum. Í stað greinarinnar sem var upphaflega skrifuð hér er við hæfi að birta grein Katrínar.
Katrín Jakobsdóttir skrifar, þann 21. mars 2017:
Við eigum tölur um
fátækt. Meðal annars nýlegar tölur frá Unicef á Íslandi að 9,1% barna á Íslandi
líði skort, einkum þegar kemur að húsnæði. Þetta eru um 6000 börn og þar af
líða um 1600 börn verulegan skort. Stór hluti þessara barna býr við óöruggt
húsnæði, heldur ekki upp á afmælið sitt, stundar ekki tómstundastarf og þannig
mætti lengi telja. Fátæktin stelur draumum og vonum þessara barna eins og 12
ára drengur á höfuðborgarsvæðinu orðaði það.
En við eigum fátækt
fólk í öllum aldurshópum – þar nægir að horfa á tölur um lægstu laun,
örorkubætur og ellilífeyri og bera þær saman við framfærsluviðmið
velferðarráðuneytisins. Þar sést berlega að af þessum lægstu greiðslum er
vandlifað.
Umræðan um fátækt er
nú komin aftur á flug, þökk sé nýjum útvarpsþáttum Mikaels Torfasonar. En
fátækt er birtingarmynd kerfis sem ýtir undir misskiptingu. Kerfis þar sem
tölurnar sýna svart á hvítu að sköttum hefur verið létt af hinum tekjuhæstu en
skattbyrði hinna tekjulægri hefur þyngst á síðustu árum. Kerfis þar sem
félagslegt húsnæði hefur verið sett á markað með þeim afleiðingum að venjulegt
fólk, hvað þá fátækt fólk, á í vandræðum með að koma sér þaki yfir höfuðið sem
samt eru skilgreind mannréttindi. Kerfis þar sem greiðsluþátttaka sjúklinga
hefur aukist á undanförnum árum og áratugum og er nú hærri hér en til að mynda
í Danmörku, Noregi og Svíþjóð. Kerfis þar sem fullorðnu fólki yfir 25 ára aldri
er nú gert erfiðara fyrir að sækja sér menntun.
Fátækt er blettur á
ríku samfélagi eins og Íslandi. Stjórnvöld ættu að hafa skýra sýn og
aðgerðaáætlun um útrýmingu hennar og vera reiðubúin að sækja þá fjármuni sem
þarf til að styrkja velferðarkerfið og bótakerfið – við vitum öll að þeir eru
til. Ég hef óskað eftir sérstakri umræðu á vettvangi þingsins við
félagsmálaráðherra og hvað hann hyggst gera í þessum efnum. Um þetta ættu allir
stjórnmálaflokkar að geta sameinast.
Þessi frétt GÆTUM VIÐ SAMEINAST GEGN FÁTÆKT? birtist fyrst á miðjan.is.