Launþegum blöskrar ofurlaun og sjálftaka æðstu stjórnenda og stjórna fyrirtækja.
Jóhann Þorvarðarson skrifar:
Hörður Ægisson launaður skrifari hjá Fréttablaðinu var með dæmigerðan áróður í dag, órökrétta greiningu. Hann kvartar yfir því að að íslenskur hlutabréfamarkaður sé ekki nægilega djúpur og með lítið af daglegum viðskiptum. Telur að ef launafólk fái aukið frjálsræði til að ráðstafa sínum litla viðbótarlífeyrissparnaði að þá muni hlutabréfamarkaðurinn vera áfangastaður sparnaðarins. Hann gleymir alveg að nefna að engin fjárfesting er betri fyrir launþega, sem fjárfest hafa í eigin íbúðarhúsnæði, en að lækka íbúðarskuldir. Það er margfalt vænlegra en kaup á áhættusömum hlutabréfum. Fyrir þá sem búa í leiguhúsnæði og stefna á íbúðarkaup þá er áhættufjárfesting hlutabréfa ekki meðal fyrstu sparnaðarforma sem viðkomandi lítur til. Virði hlutabréfa geta nefnilega orðið að engu eins og sagan segir okkur. Það eru til betri leiðir en að miða á lífeyrissparnað fólks til að örva hlutabréfamarkaðinn. Að fjalla um þær hentaði ekki áróðri Harðar Ægis!
Af hverju ýmsir kjósa að fjárfesta ekki í hlutabréfum á sér einnig aðrar og mjög einfaldar skýringar. Launþegum blöskrar ofurlaun og sjálftaka æðstu stjórnenda og stjórna fyrirtækja. Launþegar andmæla með því að láta hlutabréfakaup í friði og verslar í Costco. Þetta með traust og siðferði stjórnenda er eitthvað sem Hörður Ægis nær ekki utan um!