Nú hafa vinirnir í Hæstarétti opnað járnhliðið að réttinum og hleypt labbakútnum inn með sitt mál.
Jóhann Þorvarðarson skrifar:
Rétturinn á ekki að fjalla um sápuóperur.
Ég tel að verið sé að misnota Hæstarétt. Mikilvægum og fordæmisgefandi málum er neitað um úrlausn dómstólsins á sama tíma og sérstökum gæluverkefnum tiltekinna dómara og lögmannafélagsins er hleypt að. Þessi mál eru svona sápuóperur sem tengjast öll tjáningaglöðum og aðgangshörðum fyrrverandi dómara við réttinn. Verið er að útkljá barnalegar innbyrðis deilur við þennan einstakling. Tilgangurinn er að reyna að takmarka lögvarið tjáningarfrelsi garpsins og hefta stílbrögð hans undir málarekstri. Hvoru tveggja á ekkert erindi við dómstóla og alls ekki við Hæstarétt. Svo það sé rifjað upp þá verður að sækja um áfrýjunarleyfi til Hæstaréttar og á rétturinn eingöngu að hleypa málum að sem eru mikilvæg og fordæmisgefandi fyrir þjóðina. Rétturinn á ekki að fjalla um sápuóperur þar sem lögfræðilegir yfirburðir og einstakur stíll tekst á við linku og hörundsæri. Það er hlutverk sálfræðinga og geðlækna að hjálpa fólki yfir slíkt. Skoðum tvær til þrjár sápuóperur sem Hæstiréttur vill helst horfa á:
#1
Jón Steinar setur fram rökstutt sjónarmið um störf Benedikts, en honum var í lófa lagið að andmæla ámælum Jóns efnislega í riti eða ræðu.
Benedikt Bogason Hæstaréttardómari fékk áfrýjunarleyfi hjá vinnufélögunum sínum við réttinn í máli sem hann hefur gjörtapað í tvígang gegn Jóni Steinari Gunnlaugssyni fyrrverandi dómara við réttinn. Málið er að Benedikt finnst að Jón Steinar noti of sterkt lýsingarorð um störf Benedikts í bók sem hann gaf út. Jón Steinar setur fram rökstutt sjónarmið um störf Benedikts, en honum var í lófa lagið að andmæla ámælum Jóns efnislega í riti eða ræðu. Hann kaus að gera það ekki að neinu viti. Stefndi frekar Jóni fyrir héraðsdóm og tapaði með stæl. Áfrýjaði til Landsréttar og gjörtapaði aftur. Nú hafa vinirnir í Hæstarétti opnað járnhliðið að réttinum og hleypt labbakútnum inn með sitt mál. Mál þetta snýst bara um að þarna eru tveir karlar sem þola ekki hvorn annan að rífast og Hæstiréttur er dreginn inn í málið. Réttinum finnst hróðugt og mikilvægt að fjalla um þetta rifrildi.
#2
Lögmannafélagið kærði Jón Steinar fyrir vinnulag undir rekstri ákveðins máls í héraði. Dómari í málinu var eitthvað súr yfir málafylgju Jóns og kveinkaði sér við vini sína í Lögmannafélaginu. Í bréfinu stóð víst hjálp, æ, æ aumingja ég, get ekki staðið í lappirnar. Honum datt sjálfum ekki í hug að gefa Jóni tiltal eins og honum er heimilt samkvæmt lögum um meðferð einkamála. Nei, það var meira spennandi að draga allt Lögmannafélagið inn í málið. Málið gjörtapaðist auðvitað, en Hæstarétti þótti mikilvægt fyrir frægðarljóma réttarins að horfa á þessa Dallas sápu því það er svo fordæmisgefandi. JR ku vera eftirlæti dómaranna.
Á sama tíma lætur Hæstiréttur sig það ekkert varða þegar ráðist er að neytendavernd í fasteignaviðskiptum. Mál sem löggjafinn segir að sé einstaklega mikilvægt neytendamál. Nei, rétturinn nennir ekki að fjalla um þannig mál! Og það eru fleiri svona alvöru mál sem rétturinn hirðir ekki um. Málin eru ekki nógu miklar sápuóperur fyrir hempurnar við Arnarhól.
Já, meðan ég man þá er annar Hæstaréttardómari komin í einkamál við Jón Steinar út af ómerkilegum lóðarmerkjum. Búast má við því að sú sápuópera komist í gegnum nálaraugað við Arnarhól þegar fram í sækir. Ég held að það sé tímabært fyrir það litla sem eftir er af orðstír réttarins að dómararnir rói sig niður og leysi krossgátur dagan langa sem ekkert er að gera og sleppi þessu ati. Við skulum ekki gleyma því að dómarar við Hæstarétt eru dýrustu launamenn ríkisins og sumir þeirra eru alls ekki góðar fyrirmyndir.