Gerðar voru óraunsæjar og draumkenndar áætlanir. Ekki var reiknað með að með vaxandi vinnusliti dregur úr afköstum, eykst tíðni mistaka og fjarvera starfsmanna lengist.
Jóhann Þorvarðarson skrifar:
Heilbrigðisráðherra Svandís Svavarsdóttir hefur ekki döngun í sér til að leysa úr þeirri hættulegu stöðu sem uppi er á Bráðadeild Landsspítalans. Er athafnalaus, vantar allan baráttuhug og ástríðu. Gjörningaleysið segir að henni þyki valdastóllinn mikilvægari en hagur sjúklinga! Segist sorry, en að það þurfi bara að fylgja fjármálaáætlun Willums Þórs Þórssonar framsóknarmanns svo stíft eftir. Skiptir þá engu hversu óraunsæ og heimskuleg sú áætlun er.
„…að það þurfi bara að fylgja fjármálaáætlun Willums Þórs Þórssonar framsóknarmanns…“
Svandís talar um að búið sé að auka fjárframlög svo og svo mikið, en sá söngur leysir ekki úr stöðunni í dag eða á morgunn. Svandís tók rangar ákvarðanir við gerð fjárlaga og áætlana. Gerðar voru óraunsæjar og draumkenndar áætlanir. Ekki var reiknað með að með vaxandi vinnusliti dregur úr afköstum, eykst tíðni mistaka og fjarvera starfsmanna lengist. Við bætist að plássleysið eitt og sér dregur úr öllum afköstum. Fyrir vikið eru jaðarafköst starfsmanna hratt minnkandi. Þrátt fyrir að komum á deildina hafi minnkað um 10% yfir á síðasta ár þá er staðan samt sem hún er. Lengri biðtími og fjölgandi læknamistök. Verkefnin eru þyngri en deildin ræður við. Þetta er vandinn í hnotskurn og dugar lítt að tuða um að það sé nú búið að auka fjárframlög þrátt fyrir allt. Þau duga ekki til og þarf að teygja sig í neyðarsjóðinn.
Eftir óveðrið mikla um daginn þegar raflínur hrundu myndaðist neyðarástand. Ríkisstjórnin ákvað að sækja í neyðarsjóðinn vegna þess að áætlanir voru vitlausar og fjárfestingar í innviðum hafa verið of litlar. Nú er neyðarástand á Bráðadeildinni og nauðsynlegt að sækja í þennan neyðarsjóð. Bráðadeildin er að hruni komin, hana vantar stærra og hentugra húsnæði og fleiri heilbrigðisstarfsmenn á deildina. Fleiri hjúkrunarrými leysir aðeins afmarkaðan vanda! Ástandið er hættulegt og óhagkvæmt.
En Svandís á ekki langt að sækja getuleysið. Pabbi hennar Svavar Gestsson þáverandi viðskiptaráðherra gerði verðtryggingu skulda almenna árið 1979 að eigin sögn. Þar með hófust mestu eignatilflutningar Íslandssögunnar, frá skuldurum til lánara. Sauðsvartur almúginn var gerður að skuldaþrælum. Þeir sem vildu eignast þak yfir höfuðið var ýtt út á ystu nöf vegna glæpsamlegrar verðtryggingar og enn aðrir fóru fram af. Ekki þarf að muna lengur en aftur til hrunsins um afleiðingar verðtryggingarinnar fyrir skuldarann, en tilefnin eru mun fleiri. Svavar hafði ekki lausnir eins og dóttirin Svandís í dag. Hvorugt með skilning á aðsteðjandi vanda almennings og hvorugt með réttu lausnirnar. Svavar gerði fjármálaöflum mikinn greiða á kostnað almennings á sínum tíma. Á sama hátt er Svandís að auðvelda einkavæðingu heilbrigðiskerfisins smátt og smátt og hjálpa fjármálaöflum. Þjóðin hefur tjáð sig og vill annað en ráðherrann er að bjóða!
Já, máltækið „sjaldan fellur eplið langt frá eikinni“ á svo sannarlega við. Feðginin þjóna hagsmunum Mammons!