Aðrir fóru miklu verr út úr kreppunni, sumir misstu allt sitt, íbúðir og atvinnu.
Björgvin Guðmundsson skrifar:
Þegar ráðherrar voru búnir að
hækka laun sín óhóflega í skjóli kjararáðs eða um 64% og þau voru komin í 1,8
millj- rúmlega 2 millj kr á mánuði fyrir utan öll hlunnindin þá varð mikil
óánægja í þjóðfélaginu með þessa ofurlaunahækkun.
Ráðherrar gripu þá til þess ráðs
að segja, að þeir sem þingmenn (og ráðherrar) hefðu farið mjög illa út úr
kreppunni. Laun þeirra hefðu verið fryst og jafnvel lækkuð. Þess vegna hefði þurft að hækka laun þeirra mikið. Þetta voru falsrök.
Aðrir
fóru miklu verr út úr kreppunni, sumir misstu allt sitt, íbúðir og atvinnu. En
ráðherrar hefðu átt að sjá sóma sinn í því að byrja á því að leiðrétta kjör
aldraðra og öryrkja en þeir urðu fyrir verulegri kjaraskerðingu á kreppuárunum.
Það er ekki farið að leiðrétta kjör þeirra enn.
Á
tímabilinu 2009-2013 hækkaði kaup launamanna um 40% en lífeyrir aldraðra
hækkaði aðeins um 17%! Munurinn var enn meiri hjá öryrkjum. Það hefur ekki
hvarflað að ráðherrum (BB og co) að leiðrétta kjör aldraðra og öryrkja vegna
kjaraskerðingar, sem þeir urðu fyrir á kreppuárunum. Sjálfstæðisflokkur og
Framsóknarflokkur lofuðu því fyrir kosningar 2013 að leiðrétta kjaragliðnun
krepputímans, ef þeir kæmust til valda. Báðir flokkarnir sviku loforðin!
Þessi frétt HÆKKUÐU LAUNIN HJÁ SJÁLFUM SÉR EN EKKI HJÁ ÖLDRUÐUM OG ÖRYRKJUM!! birtist fyrst á miðjan.is.